Më vinte të anulloja largësinë,
ftohtësinë, erën, stinën…
Të kërceja si xhind a si arrixhi,
Në dajre të ngrohur...!
Dielli, çau retë aty para meje…
Afër, dy psheretima larg …
Hodhi rreze mbi të bukurin det …
Të ngrohte ç’ka në dukje ish ftohur…!
Një imazh përçuar në retinë!
Imazh mbetur si në film
Imazh i pandryshuar vitesh…!
Arsyeja priti pranverën, verën e bukur
Të kërcejë me të Detit sirenë
Të admirueshmen Potpuri Hiresh…!
©Ardi OMERI
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Në vazhdën e atyre që kam mësuar, dhe pas të të shumtave që s'kam mësuar, po ju them se: - Askush nuk i do servilët, por të gjithëve u ...
-
Kur kërkova të mbledh lotët, që të krijoja një poezi! Gjeta aq shumë në rrugët e botës, sa më doli një roman i gjatë, i zi... Disa lo... -
Ç’RËNDËSI KA ORA? Ç’rëndësi ka ora, kur akrepat kanë ndaluar? Orët e natës njeriu nuk i ndjen Janë orë dashurie, për ata që rrinë zgj... -
Qielli i nxirë si një mace e zezë, Retë bardhë e zi shkojnë drejt të errëtës...! Diku larg në kohë një shkreptime e vonuar... Dielli fshihet...
Nessun commento:
Posta un commento