Më vinte të anulloja largësinë,
ftohtësinë, erën, stinën…
Të kërceja si xhind a si arrixhi,
Në dajre të ngrohur...!
Dielli, çau retë aty para meje…
Afër, dy psheretima larg …
Hodhi rreze mbi të bukurin det …
Të ngrohte ç’ka në dukje ish ftohur…!
Një imazh përçuar në retinë!
Imazh mbetur si në film
Imazh i pandryshuar vitesh…!
Arsyeja priti pranverën, verën e bukur
Të kërcejë me të Detit sirenë
Të admirueshmen Potpuri Hiresh…!
©Ardi OMERI
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Në vazhdën e atyre që kam mësuar, dhe pas të të shumtave që s'kam mësuar, po ju them se: - Askush nuk i do servilët, por të gjithëve u ...
-
NJËRI KODOSH E TJETRI RRUFJAN…! Ti flet për Yjet tek i sheh të rrinë lart… Ti flet për Hënën magjiplotë edhe në një çerek... Ti flet për të ...
-
Harruar në yjet e natës, ndërsa i këndoje të bukurës Hënë... Rrugëve, si një kalorëse pa helmetë, me dritë falls ndriçuar, sa keq...! Harrua...
-
Kur kërkova të mbledh lotët, që të krijoja një poezi! Gjeta aq shumë në rrugët e botës, sa më doli një roman i gjatë, i zi... Disa lo...
Nessun commento:
Posta un commento