PËRBALLË DETIT!

Më vinte të anulloja largësinë,
ftohtësinë, erën, stinën…
Të kërceja si xhind a si arrixhi,
Në dajre të ngrohur...!
Dielli, çau retë aty para meje…
Afër, dy psheretima larg …
Hodhi rreze mbi të bukurin det …
Të ngrohte ç’ka në dukje ish ftohur…!

Një imazh përçuar në retinë!
Imazh mbetur si në film
Imazh i pandryshuar vitesh…!
Arsyeja priti pranverën, verën e bukur
Të kërcejë me të Detit sirenë
Të admirueshmen Potpuri Hiresh…!

©Ardi OMERI