Me ngriu era e veriut buze detit ...
Sirena rri nen kaltersine e erresuar...!
Me sheh e s'me sheh...!
Ndoshta, me priti, me pas prita une...!
Era e ftohte ngriu ajrin e qenia u struk...
Erresira e nates fshiu imazhin
Mes valeve qe fshehin ftohtesine,
Sirena nga syte mu zhduk...!
Nen eren e ftohte buze detit
Perseri i vetem pres te gdhije..
Ndoshta pret edhe Ajo
Pret agimin te vije...!
©Ardi Omeri
giovedì 6 gennaio 2011
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Në vazhdën e atyre që kam mësuar, dhe pas të të shumtave që s'kam mësuar, po ju them se: - Askush nuk i do servilët, por të gjithëve u ...
-
Kur kërkova të mbledh lotët, që të krijoja një poezi! Gjeta aq shumë në rrugët e botës, sa më doli një roman i gjatë, i zi... Disa lo...
-
Ç’RËNDËSI KA ORA? Ç’rëndësi ka ora, kur akrepat kanë ndaluar? Orët e natës njeriu nuk i ndjen Janë orë dashurie, për ata që rrinë zgj...
-
Qielli i nxirë si një mace e zezë, Retë bardhë e zi shkojnë drejt të errëtës...! Diku larg në kohë një shkreptime e vonuar... Dielli fshihet...
Nessun commento:
Posta un commento