S’NA PRANOJNË PA DASHURI

S’NA PRANOJNË PA DASHURI

E kam të vështirë natën,

E pagjumë ajo pa ty

Yjet me dritë hënën maten

dhe unë s’i shoh dot në sy

E kam të vështirë agimin,

vjen me dritë e m’gjen pa gjumë

I pa shpirt më bën zgjimin,

në at’ kohë që ëndërroj më shumë

E kam të vështirë ditën,

mes njerëzve kërkoj të të shoh

Lulet dhe vajzat më fusin frikën

por asnjera me ty s’ngjason

Vjen shpejt pa kuptuar mbrëmja,

dhe unë jam vetëm përsëri

Loti del nga vargjet dhe futet në ëndrra,

kënga ngashërehet nga malli për ty

E kam të vështirë natën,

Ëndrrat shpirtin ma torturojnë

Ditën me rrezet e diellit kapem,

dhe u lutem që tek ti të më çojnë

Por ku je, tashmë nuk e di

edhe në ëndrra je e humbur…

As ato s’na pranojnë pa dashuri,

Qoftë edhe dashuri e pamundur.

©Ardi OMERI

FJALA E ZOTIT

FJALA E ZOTIT

Fjala e zotit si një rënkim,

që del prej shpirtit të robit

Bëhet balsam, shëron vragët,

Në shtratin e lotit.

Kur e beson, futet n'gjak,

Bëhet hije, të ndjek n'çdo hap...

Një dor' miku,

në shpatull t'lodhun e t'dirsur ball'

Një dor' miku,

n'shpinë t'krrusun prej t'ranit hall

Fjal' e Zotit,

fjal' robi paska qenë

Syni beson,

Ç’ka shpirti mrenë...

©Ardi OMERI

E PAMUNDUR...

E PAMUNDUR...

Nuk është e vështirë,

është e pamundur

S'mund të fshish dashurinë,

që në shpirt rri strukur

Nuk është e vështirë,

është marrëzi

Të bësh luftë me vehten,

për një dashuri

Nuk është marrëzi,

Nuk është as e pamundur

Të jetosh për një dashuri,

Jeton më bukur

Kujtimet nuk janë marrëzi,

edhe kur ëndërra të ka lënduar

Mjerë ai që në dashuri,

lotin e zhgënjimit s'ka shijuar

Kur me lotë ke vaditur një lule

Ta harrosh është e pamundur

Shija e tyre ka hyrë në gjak,

sa edhe dhimbja bëhet e bukur

©Ardi OMERI

KU JAM?!

KU JAM?!

Pak nga pak po më shqyen malli,

pak, e përditë nga pak...

Qëkur në shpirt më hyri Djalli,

Ngjaj sikur më nuk jam...

...përditë e nga pak...

Ku isha e ku jam,

ku mbeta, që asgjë më nuk kam!

Jetim mes perëndive...

Pa dashuri mes dashurive!

“Si një kopësht me lule të kuqe,

Ku erën asnjë luleje s’ja ndjen!

Një shpirt bukur plot me huqe,

por që asnje e keqe nga ato s’të vjen...

Si një marinar që s’di not,

hedhur në detin dallgë shumë...

Një i punësuar i papunë që rri kot,

në ëndrra që gjë kujt si prunë!

Jam,

S’jam...

...Jam dhe pse u treta...

Por në mijëra gërma e vargje,

peng i ëndrrave-dëshirë mbeta!

Pak nga pak po më shqyen malli,

pak, e përditë nga pak...

©Ardi OMERI

Ç'FAJ KAM UNË

Ç'FAJ KAM UNË

E ç'faj kam unë,

që masturboheni me tragjeditë e Shekspirit

Lëvdoheni si kurvarët në rrugën me drita,

pastaj ç'vishni Papën n'emën "t'atit e t'birit"...

Ç'faj kam unë,

që jetën tuaj e ndërtuat me "fut e qit",

dhe këtë kuplara e servirni për mrekulli?!

Vetëm një akt është "hyp e zbrit",

quhet ndryshe, por la ta quajmë kurvëri.

Por që ju masturboheni,

jam, jemi të gjithë me faj

Sepse qentë po u ngjitën,

s'ka "bir kurve" që t’i ndajë...

©Ardi OMERI

DJALLI I BARDHË

DJALLI I BARDHË

Erdhe si një nuse e virgjër,

pa zhurmë dhe vello të bardhë

Përqafove e dlirë djallin,

kur mëkati ende s'kish ardhë...

Ti u takove me të rrugës,

pa ditur që t’kish hyrë në shpirt

Vonë, shumë vonë do të kuptoje,

që djalli jeton edhe pa dritë

Unë erdha tek ty si një zot,

kur me djajtë kisha bërë pakt

Lodhur në rrugica plot lot,

dhe kur dashuria më rrinte larg

Unë erdha tek ti si një dhëndërr,

pa kostum dhe pa muzikë

Në shpirt kisha vetëm një ëndërr,

por  vargjet i recitoja me frikë

Nuk dija ç’ish dashuria,

edhe pse ngjaja mëkatar i lindur

Ti me mirësi më mësove,

të shquaj djallin edhe me drita fikur

Sepse Ti erdhe e bardhë,

virgjëreshë pa vello dhe pa muzikë

Vonë, shumë vonë do të kuptoja,

pse të kisha recituar me frikë

Nuk isha i denjë për ty (e dija edhe vetë),

por zoti ndonjëherë bën edhe mrekulli

Të realizon një ëndërr, kur nuk e pret,

Dhe, kur nuk e meriton, t’a merr përsëri

Por bëj kujdes e dashur,

Virgjëria yte tashmë ka mëkatin pervers

Unë u bëra djall I bardhë,

por gjithesesi mëkatari-mëkatar vdes

©Ardi OMERI

MALL

MALL

U enda në rrugët ku ti shkon,

derisa vapa më mori mendt

Më pas ndalova dhe qava.

Kur malli vlon,

Paqja në zemër s’gjen vend

Më tej jepeshin lajmet

Asgjë për ne të dy

Ndarja jonë ngjan e harruar,

përveç se në shpirtin tim,

ku malli e mban zgjuar

©Ardi OMERI