Si Perëndi mbi fytyrën e skuqur,
zverdhur, mavijosur inatesh...!
Si njeri prej mishi e gjaku,
i fortë, i dobët, i lodhur mëkatesh...!
Zgjas dorën, prek lehtë,
akoma, rishtazi, përsëri, lehtë...
Thith nektar mbi trëndafil të hapur,
me fuqi hyjnore...
Puth djallëzisht petalin e bukur
si drita e një fari në det...
Jetoj, flijohem, i fortë, i dobët,
në qënien time njerëzore...
ARDI OMERI
giovedì 6 gennaio 2011
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
-
S’NA PRANOJNË PA DASHURI E kam të vështirë natën, E pagjumë ajo pa ty Yjet me dritë hënën maten dhe unë s’i shoh dot në sy ...
-
Ç'FAJ KAM UNË E ç'faj kam unë, që masturboheni me tragjeditë e Shekspirit Lëvdoheni si kurvarët në rrugën me drita, pa...
-
“ Kur jeni të lumtur, shikoni thellë në zemrën tuaj dhe do të gjeni se çfarë po ju jep gëzim, është vetëm ajo që ju ka dhënë trisht...
Nessun commento:
Posta un commento