Duart zgjata të të prekja,
Dukeshe aq sa afër dhe larg,
Si dy pika uji në hemisfera të ndryshme,
Si dy pasqyra vënë në anët e globit...
Njëra dritë lëshon...!
Tjetra me dritën e së parës...
Ndriçon, spekulon...!
Për pak desh thirra si dikur:
- Çfarë je ninfë a shtojzovalle?
Duart e bukura pashë të më largohen,
Pikat e ujit drejt reve shpejt zunë vend
Pasqyrat sikur u thyen në mijëra thërmia,
Bota u errësua, dritat u shuan pa mend...!!!
©Ardi OMERI
giovedì 6 gennaio 2011
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Në vazhdën e atyre që kam mësuar, dhe pas të të shumtave që s'kam mësuar, po ju them se: - Askush nuk i do servilët, por të gjithëve u ...
-
Kur kërkova të mbledh lotët, që të krijoja një poezi! Gjeta aq shumë në rrugët e botës, sa më doli një roman i gjatë, i zi... Disa lo...
-
Ç’RËNDËSI KA ORA? Ç’rëndësi ka ora, kur akrepat kanë ndaluar? Orët e natës njeriu nuk i ndjen Janë orë dashurie, për ata që rrinë zgj...
-
Qielli i nxirë si një mace e zezë, Retë bardhë e zi shkojnë drejt të errëtës...! Diku larg në kohë një shkreptime e vonuar... Dielli fshihet...
Nessun commento:
Posta un commento