NJË TANGO E HARRUAR

Mesnata në ëndërr më trokiti,
si një cigane e ç’veshur,
që kërcen në trotuar.
As të zgjohem nuk priti,
më dehu duke kënduar me kitarë!

Një cigane e kohëve të shkuara,
sy bajame e buzë qershi.
Mu kujtua që i kisha kënduar,
kisha bërë edhe dashuri.

Eh, në mesnatë ëndrrat s’dalin,
tjetër gjë duhet në mesnatë...
Duhen puthje që shpirtin t’a kallin,
t’harrosh si quhesh, gjatë, gjatë...
&
Në mëngjes u ndjeva i përqafuar;
Një perlë shtriqej në shtratin tim!
S’di në ç’ëndërr zotat m’kishin flijuar,
me një mrekulli në zgjim!

Më këndoi ne agim, si në natë,
një këngë që unë kisha krijuar!
Me cigankën pa vello në shtrat,
kërceva një tango të harruar...
&
Isha betuar të mos flija me të huaja,
me ciganka, kurrsesi...
Por njeriu di kur plaket,
jo kur do të bjerë në dashuri!

©Ardi OMERI