KËNGË E STONUAR!

Të ëmblën e të hidhurën i lashë bashkë
Ti vura përpara me pak djallëzi...
I sigurt që s'do të dije dot ti ndashë,
sepse Ti do të mirën, por me të hidhurën rri...

E di,
Ti mendon që zemrën, di të lexosh!?
E di,
Ti mendon se vargun tim, di të këndosh!?

Unë të hidhurën të vura para dhe,
lashë për më pas të ëmblën time ...
Ti u përpoqe gjoja të më lexoje zemrën,
por sa keq, Ti në ndjenjë je jetime...

Sa keq, nuk ke më kohë të mësosh,
Aparenca boshe pa kuptim kohën ta mori...
Nuk ke me kohë as të mirën të shikosh,
Kënga në pa këndim u thye, të STONUAR të nxori...