“Dehuni!”

“Dehuni!” sipas Baudelaire

Me çka?
Me verë, virtyt a poezi,
Vetëm dehuni!

Të mallkuar, të rinj e të vjetër,
në vetëmoralizmit tuaj naiv!
Dehuni sot, mos e lini për nesër,
kët’ akt sublim proaktiv…

Dehuni me ç’të doni,
Veç dehuni me dashuri,
edhe me imagjinatë kërkoni,
masturboni shpirtin me poezi!
..por dehuni..

Provoni me seks,
pini kurmin tuaj me eks…
Dehuni me ekstazën tuaj
pini epshin e gruas së huaj.

Dehni me puthje çdo kurm,
thithjani shpirtin deri në fund,
treteni në shpirtin tuaj,
at’ epsh që ju tund…

Dehuni,
pa menduar nesër ç’vjen!
Të dehur,
edhe tradhëtia, zhgënjimi,
ka frikë, dot s’ju gënjen…

Dehuni edhe me mashtrime,
lërini të besojnë se ju gënjyen,
se luajtën me ndjenjën tuaj,
lërini të zhgryhen në seks,
me burrin e huaj…

Pasi t’keni ngopur egon,
me epsh hipokrit,
me grua a vajzë
pa pajë e prikë,
pasi të keni shfryrë epshin tuaj,
...me mëkatin e huaj...
Ikni, ikni dhe lerini
në kënaqësinë e egër të harrimit…
Merrni vetëm kujtimin e dehjes
Marrëzisë hipokrite të njerëzimit.

©Ardi Omeri