DJALLI I BARDHË

DJALLI I BARDHË

Erdhe si një nuse e virgjër,

pa zhurmë dhe vello të bardhë

Përqafove e dlirë djallin,

kur mëkati ende s'kish ardhë...

Ti u takove me të rrugës,

pa ditur që t’kish hyrë në shpirt

Vonë, shumë vonë do të kuptoje,

që djalli jeton edhe pa dritë

Unë erdha tek ty si një zot,

kur me djajtë kisha bërë pakt

Lodhur në rrugica plot lot,

dhe kur dashuria më rrinte larg

Unë erdha tek ti si një dhëndërr,

pa kostum dhe pa muzikë

Në shpirt kisha vetëm një ëndërr,

por  vargjet i recitoja me frikë

Nuk dija ç’ish dashuria,

edhe pse ngjaja mëkatar i lindur

Ti me mirësi më mësove,

të shquaj djallin edhe me drita fikur

Sepse Ti erdhe e bardhë,

virgjëreshë pa vello dhe pa muzikë

Vonë, shumë vonë do të kuptoja,

pse të kisha recituar me frikë

Nuk isha i denjë për ty (e dija edhe vetë),

por zoti ndonjëherë bën edhe mrekulli

Të realizon një ëndërr, kur nuk e pret,

Dhe, kur nuk e meriton, t’a merr përsëri

Por bëj kujdes e dashur,

Virgjëria yte tashmë ka mëkatin pervers

Unë u bëra djall I bardhë,

por gjithesesi mëkatari-mëkatar vdes

©Ardi OMERI