PËRSE HESHTE?

 

PËRSE HESHTE?
 
Dikur ngjaje me pranverën,
dhe unë,
dritën e buzëqeshjes tënde,
ja vesha moshës time!
 
Më pas ti bëheshe here verë e marrë,
e here dimër acar.
Ndërsa unë, ngujuar çuditërisht,
në pranverën e parë….

 
Në dridhjen e gonxhes që çel,
Në vesën e brishtë të mëngjesit,
Në fluturimin e dallëndyshes,
Në vallen e pulëbardhës mbi dallgë,
Në këngën e hënës së plotë mbi yje,
Në gogësimat e zbehura të natës në ag’…
 
Dalëngadalë ti u bëre vjeshtë,
Fund vjeshte...
Dhe unë ngriva si një acar dimri,
duke mos kuptuar asgjë, asgjë.
as përse heshte...
 
©Ardi OMERI