SHQIPËRIA IME
Ku Drin’ i zi bëhet më i bardhë
Deshta me ja gjujt synin Zotit
Por një dashni e vjetër m’ka ndalë,
Kosova, kjo ëndërr prej mot’-motit…
Sot ja pashë sy zemrën e ja ndjeva erën Sot,
shkela një pjesë të tokës arbnore
Por s’derdha lot malli kur kalova pragderën
E njerës kokë, të Shqipes dykrenore
Dikur kufinjtë na i kish vënë shkjau
Ai qen mosmirnjohës që i dhamë Diell Ai,
Europa, otomanët,në copa na ndau
Që kurrë t’mos kishte më shqipe në qiell
Po sot pse, pse sot kemi kufi, aty ku bëhet i bardhë edhe Drini i zi?!
©Ardi OMERI
Nessun commento:
Posta un commento